Η δεκαετία του 1920 ήταν περίοδος που σημειώθηκε σημαντική εξέλιξη στην τεχνολογία των επικοινωνιών. Το ραδιόφωνο άρχισε να αναγνωρίζεται ως μέσο μετάδοσης, τα «talkies» άρχιζαν να διαμορφώνουν τη βιομηχανία του κινηματογράφου, ενώ εφευρέτες πειραματίζονταν με τις πρώτες μορφές της τηλεόρασης. Την περίοδο εκείνη ο κόσμος αναγνώριζε το γεγονός ότι μεγάλα επιτεύγματα βρίσκονταν εν όψει, αλλά ο Hugo Gernsback ήταν ο πιο διορατικός, σύμφωνα με την ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού Smithsonian.
Ο Gernsback υπήρξε πρωτοπόρος τόσο στο ραδιόφωνο όσο και στις δημοσιεύσεις του, ωθώντας πάντοτε τα όρια του τι νεότερο μπορεί να αναμένει το κοινό από την τεχνολογία. Το 1905 σχεδίασε το πρώτο home radio set και ξεκίνησε την πρώτη mail order ραδιοφωνική επιχείρηση στον κόσμο.
Το 1913 ξεκίνησε τη δημοσίευση του περιοδικού «Electrical Experimenter«, το οποίο το 1920 έγινε γνωστό ως «Science and Invention». Το 1925 σε ένα άρθρο του περιοδικού ο Gernsback έγραψε, συνδυάζοντας τον ενθουσιασμό του για το μέλλον των ραδιοεπικοινωνιών, ότι θα έκανε μια πρόβλεψη μιας συσκευής που θα χρησιμοποιείται το 1975.
Τη συσκευή αυτή την ονόμαζε «teledactyl» η οποία θα επέτρεπε στους γιατρούς, όχι μόνο να βλέπουν τον ασθενή τους από μίλια μακριά, αλλά και να τους αγγίζουν χρησιμοποιώντας λεπτά ρομποτικά χέρια. Στην ουσία προέβλεψε την Τηλεϊατρική, αν και λίγο πιο διαφορετική από αυτήν που εφαρμόζεται σήμερα.
Το Φεβρουάριο του 1925 στο Science and Invention έγραψε ότι: «το Teledactyl είναι ένα εργαλείο του μέλλοντος με το οποίο θα μπορούμε να αγγίζουμε οτιδήποτε από απόσταση. Η ιδέα αυτή δεν είναι καθόλου απίθανη γιατί η συσκευή αυτή μπορεί να φτιαχτεί ακόμη και με σημερινά μέσα. Είναι απλά ο γνωστός τηλεαυτόγραφος, μεταφρασμένος σε ραδιοφωνικούς όρους και με πρόσθετες βελτιώσεις. Ο γιατρός του μέλλοντος μέσω αυτού του εργαλείου θα μπορεί να εξετάζει τον ασθενή, σαν να μην υπήρχε απόσταση, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της συσκευής τα οποία είναι ακριβώς τα ίδια και στο δωμάτιο του ασθενή. Ο γιατρός παρακολουθεί το τι συμβαίνει από μια τηλεοπτική οθόνη».
Η teledactyl φάνταζε ως μια συσκευή με αισθητήρες ανάδρασης που παρείχε τη δυνατότητα στους γιατρούς, καθώς εκείνοι την χρησιμοποιούν, να αισθάνονται αντίσταση.
Ο Gernsback βασίζει τις προβλέψεις του για την τηλεϊατρική στο γεγονός ότι από εκείνη ακόμα την περίοδο αλλαγές συνέβαιναν πολύ γρήγορα στο χώρο των επικοινωνιών:
«Καθώς ο πολιτισμός μας εξελίσσεται συνηθίζουμε όλο και περισσότερο να δραστηριοποιούμαστε από απόσταση. Αντί να επισκεπτόμαστε τους φίλους μας, τώρα τους τηλεφωνούμε. Αντί να πάμε σε μια συναυλία, την ακούμε στο ραδιόφωνο. Σύντομα, μέσω της τηλεόρασης θα μένουμε στο σπίτι για να δούμε μια θεατρική παράσταση, ακούγοντας και βλέποντας την. Αυτό όμως δεν αρκεί. Καθώς προοδεύουμε, παρατηρούμε ότι τα καθήκοντα μας αυξάνονται και έχουμε λιγότερες δυνατότητες να μεταφερόμαστε για να ασκούμε το επάγγελμα μας, να διασκεδάζουμε και ούτω καθεξής».
Πηγή: Πατήστε εδώ
healthinformationsys 